Aanstaande zondag is het moederdag. Voor de één een gezellige feestdag voor de ander juist een verdrietige dag omdat het moederschap er niet mocht zijn of omdat moeder er niet meer is. Ik ben dankbaar dat ik moeder mag zijn en voel echt mee met degenen voor wie het moederschap niet is weggelegd. Maar ik voel ook verdriet. Verdriet om het feit dat we graag nog meer kinderen hadden gehad, een groot gezin was vroeger mijn droom. Ik voel me een beetje schuldig dat ik het hier schrijf, maar dit verdriet mag er toch ook zijn? Wij praten er nooit over maar het is er wel. Ik realiseer me dat het mijn leven bepaald heeft en soms héb ik het mijn leven ook laten bepalen. Het leven kun je gedeeltelijk sturen en sommige dingen komen op je pad en je moet er het beste van maken. En verdriet mag er zijn want zonder verdriet is er geen ook geen vreugde. Gelukkig zijn er ook heel veel fijne en vreugdevolle momenten!
Zondag is het moederdag en we gaan er een fijne dag van maken. Nog even niet zoals anders maar ik hou me vast aan het ‘tijdelijke abnormaal’ en zeker niet het ‘nieuwe normaal’, want daar zijn wij mensen niet voor gemaakt. Wij kunnen toch niet voor altijd op 1,5 meter afstand blijven?
Ik ben blij dat mijn praktijk met een paar aanpassingen weer open kan. Online en via app contact met mijn klanten was voor even een optie maar voor echt contact moet je de ander toch in de ogen kunnen kijken en de energie kunnen voelen. Vaak (zeker niet altijd) schuilt er achter overgewicht een oorzaak. Dat kan een gebeurtenis zijn of een onverwerkt verdriet of iets anders, misschien weet je het helemaal niet. Mijn eigen traject met mijn gewicht ging en gaat ook met ups en downs en vallen en opstaan, maar uiteindelijk komt het goed! Heb vertrouwen!
Wat heeft de afgelopen tijd dat de situatie anders was met je gedaan? Misschien kon je niet gaan werken of was het juist extra druk op je werk. De uitstapjes waar je altijd energie van kreeg konden niet doorgaan. Of vond je het juist fijn dat je rust kreeg en niet meer van alles moest? Of ging je juist piekeren? Voelde je je wel gezien en gehoord door familie en vrienden of voelde je je juist alleen? En bleef je gezond eten of was die ‘snoepkast’ te verleidelijk? Iedereen is anders en iedereen mag zichzelf zijn. Ik hoor graag je reactie over hoe de afgelopen tijd voor jou was… En mocht je willen sparren over overgewicht, voeding en oorzaken en natuurlijk oplossingen dan hoor ik het graag!
PS Mijn verhaal over mijn eigen traject met ups en down staat beschreven in mijn e-book: ‘Mijn verhaal, jouw inspiratie en motivatie?’ Heb je dit e-book nog niet gelezen en heb je wel interesse, klik hier om dit te downloaden.
